Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Η βιομηχανία που σώθηκε φτιάχνοντας κρεματόρια...

Γράφαμε στο φύλλο της περασμένης Δευτέρας για την ιστορική ανακάλυψη πριν από λίγες ημέρες των αυθεντικών αρχιτεκτονικών σχεδίων του Αουσβιτς και το γεγονός ότι αυτά έφεραν στο φως της δημοσιότητας νέα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η συστηματική εξόντωση των Εβραίων της Ευρώπης είχε σχεδιαστεί νωρίτερα από ό,τι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.

Στα αρχιτεκτονικά αυτά σχέδια διαβάσαμε ότι η εταιρεία που κατασκεύασε τα κρεματόρια του Ολοκαυτώματος ήταν η Topf και Υιοί, με έδρα την Ερφούρτη.

Ψάχνοντας, βρήκαμε περισσότερα στοιχεία, που πιστεύουμε ότι αξίζει να διαβάσετε. Η βιομηχανία αυτή δημιουργήθηκε το 1878 από τον Andreas Topf και το γιο του Ludwig. Ηταν πρωτοποριακή για την εποχή της και απασχολούσε πεντακόσια άτομα, που κατασκεύαζαν βιομηχανικούς φούρνους και καμίνια.

Το 1933 και ενώ η εταιρεία βρισκόταν στα πρόθυρα πτώχευσης, την ανέλαβαν οι εγγονοί του ιδρυτή της, Ludwig και Ernst.

Τα χρέη της επιχείρησης μεγάλωναν και το 1941 η εταιρεία αποφάσισε να συνεργαστεί με τα Ες-Ες, κατασκευάζοντας φούρνους για τα στρατόπεδα του Αουσβιτς, του Νταχάου και αλλού.

Για τα κρεματόρια του ολέθρου στο Αουσβιτς η βιομηχανία κατασκεύασε έναν ειδικό φούρνο, ο οποίος, όπως μπορεί να διαβάσει κανείς, είχε την ικανότητα να απανθρακώσει ταυτόχρονα τρία ανθρώπινα σώματα, ανεβάζοντας την ημερήσια δυνατότητα καύσης στα 4.416 πτώματα.

Στον σχεδιασμό της βιομηχανικής εξόντωσης εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων συμμετείχαν ενεργά πέντε μηχανικοί της εταιρείας, οι οποίοι και είχαν μεταβεί στο Αουσβιτς και επέβλεπαν προσωπικά στα αρχικά τους στάδια τη λειτουργία των κρεματορίων, συνεργαζόμενοι με τον εργολάβο του Αουσβιτς, Καρλ Μπίσοφ.

Μετά τη λήξη του πολέμου και λίγο πριν συλληφθεί από τους Σοβιετικούς, ο Ludwig Topf αυτοκτόνησε, ενώ ο αδελφός του Ernst αρχικά συνελήφθη, αλλά τελικά κατάφερε να διαφύγει στη Δύση.

Παρά τις ενέργειες που έγιναν από την Εισαγγελία του Βισμπάντεν δεν κατέστη δυνατό να συγκεντρωθούν ενοχοποιητικά στοιχεία εναντίον του, καθώς αυτά δεν δόθηκαν ποτέ από την Ανατολική Γερμανία, όπου και βρίσκεται η Ερφούρτη.

Αλλοι πέντε συνεργάτες της εταιρείας συνελήφθησαν από Σοβιετικούς και εξαφανίστηκαν για πάντα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Σιβηρία, ενώ άλλοι πέντε έγιναν μέλη του Κ.Κ. και στελέχη της Λαϊκής Αστυνομίας και της Στάζι.

Ομως, η εταιρεία που συνεργάστηκε στον όλεθρο του Ολοκαυτώματος συνέχισε να υπάρχει και μετά τον πόλεμο.

Στη δεκαετία του '50, οι αρχές της Ανατολικής Γερμανίας την ονόμασαν «Εργοστάσιο Μηχανολογικών Κατασκευών Νίκος Μπελογιάννης», θέλοντας να αποτίσουν φόρο τιμής στον Ελληνα κομμουνιστή ηγέτη.

Μετά την πτώση του Τείχους, η εταιρεία ιδιωτικοποιήθηκε, αλλά το 1994 κατέρρευσε οικονομικά.

Το 2001, ομάδες νεαρών ακροαριστερών αντιφασιστών κατέλαβαν τους χώρους του πρώην εργοστασίου και μέχρι σήμερα το λειτουργούν ως κέντρο πολιτισμού και ιστορικό μνημείο. Εκεί ο σημερινός επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει συναυλίες και άλλα πολιτιστικά δρώμενα, αλλά και να ξεναγηθεί στους χώρους όπου κατασκευάζονταν τα κρεματόρια του Ολοκαυτώματος.

Οι ομάδες αυτές των αντιφασιστών προσπαθούν μέχρι σήμερα να διατηρήσουν άσβεστη τη μνήμη του μεγαλύτερου οργανωμένου εγκλήματος στην ιστορία της ανθρωπότητας. Πληροφορίες υπάρχουν σε πολλές ιστοσελίδες στο Ιντερνετ, αλλά μια ξενάγηση με πολλά ιστορικά στοιχεία -και μάλιστα στα αγγλικά- μπορείτε να κάνετε μέσω της ηλεκτρονικής διεύθυνσης www.topf- rundgang.de

Δεν υπάρχουν σχόλια: